Wolfgang Amadeus Mozart: IV koncert skrzypcowy

1775 / K. 218 / wykonanie: Arthur Grumiaux, London Symphony Orchestra, Sir Colin Davis, 1993

Może minimalnie mniej udana kompozycja od trzeciego koncertu, nie ma tych zgrabnych przełamań melancholią, ale praktycznie ten sam bardzo wysoki poziom. Tu także najlepsza jest pierwsza, najszybsza część, pełna nieprzejednanego, dionizyjskiego optymizmu i witalności, skąpanych w morzu rozkosznych pomysłów formalnych. I pozostałe dwie jednak mocno się trzymają: liryczne, niemal kołyszące andante cantabile i swawolne rondo pełne wirtuozerii. Esencjonalna kompozycja młodzieńczego świata Mozarta.

7.5/10