Masaki Kobayashi: "Dola człowiecza III: Modlitwa żołnierza"

1961

Nieco mniej monotonny i klocowaty od drugiej części - są poruszane nieco bardziej skomplikowane problemy (acz dużo mniej interesujące niż w pierwszej części), dużo daje też częste miejsce akcji, no i ze wszystkich trzech części ta może być najbardziej imponująca z kinematograficznego punktu widzenia, ale wciąż nie potrafię temu przyznać pozytywnej oceny. Strasznie się to rozmija z moją wizją sztuki: dlaczego tak długo, dlaczego tak dosłownie, dlaczego tak mocno przedkładając tekst nad aspektem wizualnym. To mogła być świetna część z najbardziej interesującym etapem tragedii głównego bohatera (z brutalnie tragicznym zakończeniem), zmiażdżonego wojną, z załamanymi ideałami, acz wciąż próbującego uratować humanistyczną postawę, a gdy i ona przestaje mieć znaczenie - przynajmniej podążać za uczuciem. Niestety wyszła podróżnicza telenowela, tak samo jak w poprzednich częściach wyszła telenowela obozowa i koszarowa. Nie mogę pojąć, jak ta sama osoba może stworzyć coś tak siermiężnego, by rok później nakręcić zwięzłe, błyskotliwe i przesiąknięte artyzmem dzieło, jakim jest "Harakiri".

5.5/10