Michaił Kałatozow: "Lecą żurawie"

1957

Archetypiczny dramat z gatunku "wojna i miłość". Wart obejrzenia głównie dla krótkich i nielicznych, ale naprawdę bardzo dobrych, niemal magicznych fragmentów, w których reżyser sięga po dość śmiałe techniki montażu, ruchu i ustawienia kamery, by znacznie lepiej niż w nieco zbyt konserwatywnym dramacie czy mało ciekawych dialogach "uchwycić życie". Bieg Borysa po schodach, przejazd kamery między twarzami ludzi odprawiających bliskich na front, wyznanie miłości w trakcie nalotu bombowego czy paniczna ucieczka głównej bohaterki przed wyrzutami sumienia w kierunku śmierci - perełki kinematografii. Stanowią jednak nie więcej niż jedną dziesiątą filmu poza tym raczej przeciętnego, więc nie mogą go z tej przeciętności wyrwać zbyt wysoko.

6.0/10