Stanley Kubrick: "Pełny magazynek"

1987

Gdybym mógł, zacierałbym ręce przed premierą tego filmu, mając w pamięci, że Kubrickowi najlepiej wychodzą filmy o kosmosie i pacyfistyczne manifesty. I rozczarowałbym się, bo choć to oczywiście dobry film, to i jeden z najsłabszych w dorobku reżysera, nie licząc archaicznych. Ostateczna rozgrywka jest mistrzowska, Kubrick udowadnia, że świetnie potrafi nakręcić nawet kawałek kina akcji - dramatyzm tej sceny jest znakomicie poprowadzony, a pełna rozmachu scenografia destrukcji nadaje autentyczności. Pod względem treści to być może najcelniejszy film o wojnie w Wietnamie, błyskotliwie i ironicznie pokazujący jej zło i absurd (ale bardzo daleko tu do mistrzowskiego śmiechu pacyfisty w "Doktorze Strangelove"). Wszystkiemu, co dzieje się przed końcową jatką, brakuje jednak jakiejś wyrazistej artystycznej wizji. Część o szkoleniach jest zgrabna, ale formalnie nijaka; później aż do finału jest wręcz nudnawo. Dla tego finału jednak warto obejrzeć całość.

6.5/10