St. Bernardus: Prior 8

Dubbel / 8% / recenzja z 02.08.2015

Skoro Pater 6 okazał się najlepszym dubblem, jakiego piłem, to nie mogę nie mieć potężnych oczekiwań co do Priora 8, jego starszego o 1,3% alkoholu brata, spadkobiercę Westvleteren 8. Mam nadzieję, że dużo lepszy od pierwowzoru. Liczę na dubbla absolutnego, piwo, które przynajmniej na dziś wyda mi się ostatecznym głosem w temacie tego stylu. 

Opakowanie

Pomarańczowa odsłona tej samej etykiety co na słabszym dubblu i kolejny kapsel do kolekcji.

7,5/10

Barwa

Bardzo ładna walka brązu z miedzią.

4,5/5 

Piana 

Bardzo obfita, gęsta, oblepia szkło, utrzymuje się do samego końca - wzorowa.

5/5 

Zapach 

Wybucha mariażem chlebowości, suszonych i kandyzowanych owoców (suszone śliwki, rodzynki), czekoladowo-marcepanowej słodyczy i wybitnie szlachetnych wtrąceń alkoholowych, likierowych - cudowny.

9,5/10 

Smak 

W smaku mniej słodyczy, na polu walki zostają z całym swoim impetem suszone owoce oraz chlebowość, a także akcenty alkoholowe - w dalszym ciągu szlachetne, ale tu trochę za mocne; bardzo dobre i dostojne piwo, acz zapach obiecuje więcej, dużo więcej.

8/10 

Tekstura 

Jak to w belgach bardzo wysokie wysycenie, ale tutaj niestety zdecydowanie za wysokie, już bardzo mocno przeszkadzające.

1/5

No i psikus. Słabszy dubbel był znacznie, znacznie lepszym trunkiem, Prior to bardzo dobre piwo, ale na rynku klasztornych i okołoklasztornych dubbli zupełnie przepada. Ciekawe. Podbity ekstrakt i alkohol nie przełożyły się na lepszy smak, a na gorszy. A więc Pater 6 pozostaje dubblem numer jeden i pewnie za szybko nie spadnie mu korona z głowy.

7.5/10