Marek Koterski: "Dzień świra"

2002

Ciężko trochę ocenić chyba najbardziej kultowy polski film mojego pokolenia, znając większość scen i prawie każdy tekst na pamięć. Za młodu Koterski mnie powalał, dzisiaj już tego nie robi, nie tylko dlatego że mam większe i mocniej skierowane na formę oczekiwania co do kina, choć dalej uważam ten film za swojego rodzaju majstersztyk. Bez względu na głosy sprzeciwu, to jest przede wszystkim komedia i jako komedia działa najlepiej. Koterski ze sporym polotem serwuje przekrój półprawdziwych absurdów, świetnie operuje komizmem słownym i sytuacyjnym, czerpiąc z zasobów polskiej codzienności. Skoro znając to wszystko na pamięć wciąż się śmieję tu i ówdzie, to osiągnięcie na polu komedii jest spore. Jako dramat psychologiczny - bez przesady, żeby było to jakieś arcydzieło, trochę za dużo tu przesady, schematyzmu, skupiania się na nerwicy natręctw głównego bohatera, a za mało powagi, głębi i złożoności. Wciąż jednak działa zgrabnie i na tym poziomie. Co jeszcze - świetny Kondrat, przesympatyczny główny bohater, ładny tekst, trochę nijaka kinematografia. Czas przestać się oszukiwać, że to jakieś wielkie kino, ale ma swoją wartość, poza tym szybko i strasznie przyjemnie się to ogląda.

7.0/10