Majid Majidi: "Kolory raju"

1999

Pierwsza godzina każe przypuszczać, że będzie to ładny, głęboko humanistyczny, subtelny, ale "jeszcze jeden" i nieco leniwy film o świecie niewidomych; ostatnie pół godziny dostarcza jednak świetnie zaserwowanej refleksji na temat ludzkiego szczęścia, niesprawiedliwości losu i zwątpieniu w boga, a przy okazji wnosi momenty znakomitej kinematografii, mocno bazującej na zdjęciach krajobrazowych. Znakomite zakończenie przynosi wręcz tchnienie metafizyki. Nie jest to genialny film, ale warto go obejrzeć choćby dla jego niezwykłej subtelności; o bardzo poruszających sprawach mówi w sposób głęboko emocjonalny, lecz wybitnie daleki od ckliwości i nachalnego wyciskania łez.

7.0/10