Kenji Mizoguchi: "Opowieści księżycowe"

1953

Ładny moralitet, któremu udaje się pogodzić postawienie przesłania moralnego na piedestale z brakiem nachalności. Historie nie są zbyt interesujące, przez co przy klasycznej narracji i raczej powściągliwej kinematografii zwłaszcza na początku jest trochę ospale, ale sporo wynagradzają późniejsze wstawki fantastyczne, parę ładnych zdjęć, dość mocny baśniowo-oniryczny klimat i błysk metafizyki w jednej z końcowych scen (ostatniej, która okazuje się być nierzeczywista). No i to przesłanie, zupełnie banalne, ale podane bardzo subtelnie i w sposób jakby je odświeżający. Dużo mniej angażujące doświadczenie niż stara się być, szczególnie przez jakieś dwie trzecie długości, ale ostatecznie cenne.

6.5/10