György Kurtág: The Late Messages of R.V. Troussova

1980 / Op. 17 / wykonanie: Adrienne Csengery, Márta Fábián, Ferenc Csontos, András Keller, György Kurtág, Budapest Chamber Ensemble, András Mihály, 2015

Interesujący i osobliwy cykl krótkich ekspresjonistycznych pieśni z dość wirtuozerskimi partiami głosu sopranowego i zróżnicowaną brzmieniowo otoczką instrumentalną. Jeśli dobrze rozumiem, utwór ma być muzyczną egzemplifikacją żalów zmarłej kobiety, spoglądającej na swoje niespełnione życie. Jako taki funkcjonuje całkiem skutecznie - śpiew solistki jest bardzo "subiektywny", emocjonalny, mało logiczny i eteryczny, natomiast klimatyczna, nieco Bartókowska pierzyna instrumentalna, wykorzystująca bardzo częste zmiany słyszalnego w danym momencie instrumentarium, poprzez swoją niejednoznaczność tworzy mroczną i tajemniczą atmosferę zaświatów - ciekawe połączenie pierwiastka bardzo przyziemnego (emocje obracające się wokół samotności, erotyki, rozgoryczenia) i pozaziemskiego. Szczególnie podoba mi się druga część, wyjątkowo ekspresyjna wokalnie. Nie jestem jednak w pełni przekonany tym utworem - emocjonalność, jaką operuje kompozytor, bardzo nieznacznie do mnie trafia, natomiast na obszarze formalnym odczuwam, choć sporo tu bardzo ciekawych fragmentów, odczuwam lekką monotonię, nawet mimo że zwłaszcza instrumentalna partia ciągle się zmienia (tyle że głównie brzmieniowo). Warto dać jednak szansę tym pieśniom, bo sporą rolę odgrywa tu utożsamienie się z warstwą emocjonalną, co mi się za bardzo nie udało.

6.5/10