Faktoria: Pony Express

American Wheat / 5,7% / 13,1 blg / recenzja z 26.08.2014

Za ciosem kolejne, już trzecie piwo z Faktorii i kolejny po niedawnym Birbancie american wheat. Birbantowi za bardzo ten styl nie wyszedł - jeśli Faktoria drugi raz z rzędu da mi tak przeciętne piwo jak Uncle Helmut, to rozstaniemy się na dłuższy czas i świetny Peacemaker tu nic nie zmieni.

Opakowanie

Po parametrach widać, że Birbant miał trochę lżejszą koncepcję - może to dobrze. Poza tym na szczęście etykieta taka jak na Peacemakerze, czyli długa historia w ładnej oprawie graficznej, dokładny skład i dokładne rekomendacje kulinarne.

9/10

Barwa

Złoty kolor, występuje niezbyt eleganckie zmętnienie, które psuje piękno prostoty i czyni piwo wyglądającym jedynie przyzwoicie. 

3/5

Piana

Mizerna, z trudem udaje się nalać cienki kożuch, który za chwil parę i tak zaczyna znikać, pozostawiając pierścień. 

2,5/5

Zapach

Delikatny, ale bardzo atrakcyjny aromat amerykańskiego chmielu i jego owocowości - dużo brzoskwini, mango, może trochę pomarańczy - naprawdę piękny, jedynie mogłoby być trochę lepiej z intensywnością. 

8,5/10

Smak

W smaku lekkie, a jednocześnie konkretnie chmielowe - powraca cała gama owoców znanych z zapachu, dochodzi bardzo wyraźne liczi, a od samego początku, już w ustach, czuć goryczkę, która na przełyku, mimo swojej wszechobecności i wyrazistości, okazuje się w jakiś sposób subtelna, trochę grejpfrutowa, trochę sosnowa, są też nuty ziołowe - naprawdę pyszne i pijalne piwo, może trochę za bardzo podobne do Peacemakera, ale nie to tu oceniam. 

8,5/10

Tekstura

Wysycenie jest jednak kolejnym pobocznym mankamentem po pianie i osadzie, jest zdecydowanie za duże, choć mieści się w granicach przyzwoitości.

3/5

No, tym razem znowu konkret, chociaż jeszcze daleko od klasy Peacemakera. Dużo lepsze niż interpretacja tego stylu Birbanta. Orzeźwiające i lekkie, ale też pełne smaku i aromatu piwo, a więc dokładnie takie, jakie powinno być. Wysiadło tylko w pobocznych parametrach.

7.0/10