Ernst Lubitsch: "Być albo nie być"

1942

Jeden z ostatnich filmów Ernsta Lubitscha, hollywoodzkiego giganta komediowego, uprawomocnia jego pozycję w historii kina. Rozkręca się to trochę powoli i ospale (może nie licząc wstępnej sekwencji scen, która daje spore nadzieje), ale w końcu i intryga wciąga, i komedia wychodzi tak dobra, że parę razy szczerze i na głos zaśmiałem się w samotności, co, bądźmy szczerzy, przy oglądaniu filmów pełnometrażowych często się nie zdarza, zwłaszcza w przypadku kina klasycznego. Choć humor jest prosty, to momentami pomyślany perfekcyjnie (sceny z pułkownikiem Ehrhardtem mnie rozbroiły). Fakt, że gdzie by się nie toczyła akcja - w Warszawie, w Londynie czy w pomieszczeniu pełnym nazistów - bohaterowie zawsze mówią po angielsku z amerykańskim akcentem, jeszcze podkręca aspekt komiczny. I jeszcze ten rok powstania... Dobry pomysł na bardzo przyjemny wieczór, choć nic szczególnie wybitnego poza paroma wyśmienicie absurdalnymi scenami.

7.0/10