Dario Argento: "Odgłosy"

1977

Niezły zarys fabuły, oryginalne podejście do estetyki (bardzo udane) i ścieżki dźwiękowej (dużo mniej udane i przez to odejmujące estetyce kompletność), a jednak tak słabo. Fatalnie rozpisany scenariusz nie potrafi zbudować napięcia (dopiero na koniec trochę się udaje), nie pozwala stworzyć niepokojącej atmosfery nienormalnej szkoły baletowej. Jest zbyt nieporadnie, zbyt niepoważnie, a nawet komicznie. Płaskie postacie, w większości odegrane niezwykle sztywno i bez charakteru, wyposażone w zupełnie nieekscytujące dialogi, pogłębiają agonię. Jeden z bardziej niezgrabnych filmów, jakie widziałem - i bardzo szkoda, bo nie wszystko nadaje się tu do spisania na straty, ma swoje naprawdę duże zalety; jego estetyka zapada w pamięć i mogłaby stać się fundamentem obrazu kultowego.

4.0/10