Bruce Robinson: "Withnail i ja"

1987

Cienka komedia. Zaczyna się fatalnie - komedia o ćpunach to pewny przepis na klęskę - ale z momentem dotarcia bohaterów na wieś robi się przynajmniej względnie sympatycznie, delikatny powiew klimatu angielskiej wsi to tutaj niestety główna zaleta. Audiowizualnie to film solidny, ale zupełnie nieciekawy, fabularnie żenujący, więc wszystko rozgrywa się w gruncie rzeczy na polu dialogów (humoru) i postaci. O ile Richard E. Grant jest jeszcze całkiem w porządku, o tyle Paul McGann mnie denerwował, natomiast co do szekspirowsko-komediowych dialogów, to chyba ani razu nie podniosły mi się kąciki ust. Generalnie nie jest to nieprzyjemne doświadczenie (może poza paroma pierwszymi scenami), ale nudne praktycznie na każdym poziomie.

4.0/10