Antoine de Saint-Exupéry: "Mały Książę"

1943

Bardzo zgrabna powiastka dla dzieci o dorosłych i dla dorosłych o dzieciach. Poza satyrą na dorosłość połączoną z niezbyt może oryginalnym przesłaniem, by nigdy nie zatracić w sobie dziecka z jego wrażliwością, wyobraźnią i ciągłym dziwieniem się światem, będąca być może przede wszystkim metaforyczną refleksją na temat wyższej przyjaźni. Całkiem niezły styl, stanowiący połączenie językowej prostoty z wszechobecną, momentami może tylko do przesady (do banału) liryczną metaforyką (ale często naprawdę bardzo ładną), sprawia, że lektura rzeczywiście nie jest ekskluzywna i mogą ją przeczytać wszyscy, dzieci bez trudu, a dorośli bez znudzenia dziecinnością. Z drugiej strony głębia refleksji też jest zawieszona gdzieś pomiędzy tymi dwoma grupami czytelników, co spowodowało, iż za młodu za wiele z niej nie wyciągnąłem, a i dzisiaj nie wyciągam, bo już nie mam czego. Mimo wszystko warto jej poświęcić tę niewielką ilość czasu, jakiej wymaga i zapoznać się z kultową pozycją, bo jest po prostu ładnie napisana. 

6.5/10