Alfred Hitchcock: "Sznur"

1948

Prawdopodobnie najlepszy film Hitchcocka z lat 40. i chyba ten, w którym twórcze upodobania reżysera zaczęły iść w kierunku, z którego jest znany najmocniej - w kierunku obrazów wymyślnych, psychopatycznych, cynicznych zbrodni. Ta w "Sznurze", co ciekawe, przebija chyba swoim złem nawet te z późniejszych filmów. Nie bez powodu ten film wywołał skandal; sama koncepcja musiała być dla ówczesnego odbiorcy klasycznego kina szokująca. A została świetnie rozwinięta - mamy tu mistrzowską grę nerwów rodem ze "Zbrodni i kary", subtelne panowanie nad kamerą (błyskotliwy jest choćby ten fragment, kiedy postacie rozmawiają poza kadrem, a w kadrze gospodyni sprząta i przybliża się z każdą sekundą do otwarcia skrzyni), inteligentne dialogi i świetnie poprowadzonych aktorów. Kameralność tego filmu, zamknięcie w jednym-dwóch pomieszczeniach nieco go ogranicza, ale to bardzo smaczny kawałek kina.

7.0/10