Widawa & Kopyra: Wściekły Borsuk

Peated Brown Porter / 5% / 12,5 blg / recenzja z 26.11.2015

Piwo numer sześćset było wędzonym porterem, to i w siódmą setkę wejdę wędzonym porterem. Pozorne podobieństwo jest jednak jeno symboliczne - Smoking Wood miał 14% alkoholu, słód żytni w zasypie, był chyba wędzony drewnem i leżakowany w beczkach po bourbonie. Wściekły Borsuk z Chrząstawy Małej ma tylko 5% i wędzony jest torfem. 

Opakowanie

Jak to w Widawie, średnio tak, bez rozmachu kompletnie, ale w porządku.

5,5/10 

Barwa

Czarne, acz pod światłem z prześwitami brązu - trochę zbyt stłumionymi, być może przez mętność, ale ładne.

3,5/5

Piana

Niezbyt, acz przyzwoicie obfita, bardzo gęsta za to i trwała.

3/5

Zapach

Dominacja torfu, bezkompromisowego - spalone przewody elektryczne z nutą jodyny - choć podszytego bardzo nieznaczną dawką porterowych akcentów prażonych, czekoladowych; mogłyby być mocniejsze, acz aromat ładny, ostry, ale nie drażniący. Pod koniec weszła do niego jakaś mała wada.

7/10

Smak

Torf dalej zdecydowanie na pierwszym planie, ale słodowość trochę mocniej się udziela, głównie co prawda w postaci słodyczy, nie aromatu - dość celnie kontrapunktuje wytrawną torfowość, dając piwo jednocześnie wyraziste i niemęczące. Występuje też przelotny akcent chmielu i znacząca kwaskowatość, do pewnego stopnia przyjemna, ale jednak wyraźnie za wysoka, można nawet podejrzewać minimalne zakażenie. Bardzo pijalne mimo ostrości torfu - dobre, ale mimo wszystko więcej porteru w porterze poproszę.

7/10

Tekstura

Stonowane, wręcz niskie wysycenie - i dobrze, stanowi przeciwwagę dla ekstremalności torfu, mimo wszystko jednak powinno być nieco wyższe.

4,5/5

Jak dla kogoś lubującego się w torfie Smoky Joe jest piwem za ciężkim (pod względem bazy słodowej), to może być zainteresowany Wściekłym Borsukiem. Pozostałym radzę zostać przy tym bezwzględnie lepszym i znacznie tańszym odpowiedniku autorstwa AleBrowaru. Szkoda kasy - nie pierwszy raz w przypadku piw Widawy i Kopyry.

6.5/10