Fryderyk Chopin: Nokturny, Op. 9
Jeden z najpiękniejszych zestawów Nokturnów Chopina. Muzyka nieprawdopodobnie nastrojowa, jesienna, zamyślona, zaprawiona wybitnie subtelną nostalgią i melancholią. W sobie tylko znany sposób kompozytor połączył mocarną gęstość klimatu i subtelnych emocji z brakiem jakiejkolwiek przesady, która nęka czasem kompozytorów romantycznych. Jest to też jeden z tych utworów, które najdoskonalej wydobywają bogactwo czysto brzmieniowych możliwości fortepianu dzięki odpowiedniej kombinacji nut niskich i wysokich, długich i krótkich, rytmów szybkich i wolnych. Pierwszy nokturn ze swoją zmienną rytmiką i modulacją jest szczególnie reprezentatywny dla tego delikatno-gęstego nastroju, wahającego się od dość głębokiej nostalgii do lekkiej melancholii, raczej zamyślonej niż smutnej. Nokturn drugi to z kolei jeden z najpiękniejszych utworów w całej twórczości Chopina. Doskonały, przepiękny temat i swoboda rytmiczna. Delikatna, czuła, refleksyjna, nastrojowa arcymuzyka, której chromatyczne ciągoty praktycznie zwiastują Debussy'ego. Trzeci nokturn trochę odstaje od tych dwóch, ale nieco nadrabia wirtuozerią.
8.5/10
Komentarze
Prześlij komentarz