Chimay Bleue

Belgian Dark Strong Ale / 9% / recenzja z 21.04.2013

Trzecie i ostatnia odsłona tryptyku Chimay. W poszukiwaniu legendy.

Opakowanie 

Opakowanie to najwyższy stopień elegancji Chimay; niebieski kolor najlepiej komponuje się z piękną, zgrabną butelką z grawerunkami. Kapsel oczywiście dedykowany.

9,5/10

Barwa 

Nieprzeniknione, czasem wygląda jak czarne, czasem na ciemnobrązowe, przy nóżce kielicha przypomina gęsty mus owocowy, mieni się czerwienią, widać musujące drożdże; bardzo, bardzo ładne.

4,5/5 

Piana 

Wysoka, zostawia bardzo trwały, wysoki kożuch, wybitnie gęsta i beżowa; doskonała.

5/5 

Zapach 

Zwala z nóg wszystkimi owocami świata z nieśmiałym dodatkiem czekolady; niewiarygodnie maskuje alkohol.

10/10 

Smak 

Również oszałamiający; prawie nie czuć ogromnego alkoholu, bardzo słodowe, słodycz jest idealnie wyważona; gęste, ale wyłącznie przyjemnie; niesamowicie złożone.

10/10 

Tekstura 

Jakby tego było mało, wysycenie również jest na doskonałym poziomie przez całą konsumpcję.

5/5

10/10

Bleue przebija dwa pozostałe razem wzięte i tym samym Chimay okazuje się nadążać za swą popularnością. Co tu dużo mówić, piwo w przybliżeniu doskonałe. Absolutnie koniecznie trzeba spróbować choć raz w życiu.

_________________________________________________________________________________

Powtórka 20.05.2017 r.

Piękna miedź, trochę nieeleganckiego osadu. Piana arcygenialna, naprawdę wspaniała. Zapach to czekolada, wiśnie i śliwki w czekoladzie, nawet banany, zboże, chleb, dość mocno się udzielające belgijskie fenole i estry, cukier kandyzowany. Jest przepiękny, gdyby był ciut bardziej intensywny, to byłby idealny. W smaku jego maestria polega między innymi na tym, że czuć jego moc, a jednocześnie ani trochę ona nie przeszkadza - to znaczy nie ma tu nut spirytusowych, a jedynie jest takie natarcie mocarności. Arcyprzyjemna chlebowość, subtelna czekolada i nuty belgijskich drożdży pod różnymi postaciami - owoce, przyprawy. Subtelny, lekko chmielowy finisz. Gaz trochę przegięty. No nie jest to jakieś skończone arcydzieło piwowarstwa, ponad którym nic już nie ma, jak wynika z mojej młodzieńczej oceny z początków prowadzenia bloga, ale to naprawdę znakomite piwo i ścisła czołówka trapistów.

9.0/10