Amber: Koźlak

Dunkler Bock / 6,5% / 15,1 blg / recenzja z 04.09.2013

Krótka przerwa na sentymenty w serii piw z BrewDoga z okazji stu ocenionych piw na blogu. Ten wpis jest dopiero dziewięćdziesiąty dziewiąty, ale sentymenty będą dwa. Całą ckliwą historię przedstawię w kolejnym, tutaj powiem krótko: oto pierwsze wypite przeze mnie piwo, które nie było koncernowym jasnym lagerem.

Opakowanie

Świetne, nietypowe; bogata w grawerunki butelka z nadrukowaną etykietą, dedykowany kapsel.

9,5/10

Barwa

Genialny, brązowo-rubinowy kolor. 

5/5

Piana

Nie za wysoka, dość gęsta, jednak bardzo nietrwała.

2/5

Zapach

Ładny, cukierkowo-karmelowy aromat, trochę zbyt jednowymiarowy i za mało intensywny, w dodatku jakby okraszony diacetylem, ale dość przyjemny. 

6,5/10

Smak

Na początku wydaje się, że będzie świetnie dzięki przyjemnemu połączeniu palonego słodu i karmelowości, ale szybko wychodzą wady: okrutna, mdła słodycz, niczym nie zbalansowana - goryczka dopiero po jakimś czasie staje się wyczuwalna, ale i tak znacznie za mała - sprawia, że pijalność jest na koszmarnie niskim poziomie, przebijają się nuty spirytusowe, piwo jest puste. 

2,5/10

Tekstura

Sprawę pogarsza mdła gęstość i trochę za niskie wysycenie.

2/5

Gigantyczne rozczarowanie. Piwo nie jest fatalne, ale jego słodycz czyni je bardzo mało pijalnym. Nic mnie nie przekonało, by nie wylewać większości.

3.5/10